Wystawa ASAMBLAŻE w Ratuszu Bielany / 2025

Ekspozycja: marzec – maj 2025 r.
Organizator: Urząd Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy
Miejsce: Ratusz Dzielnicy Bielany, ul. S. Żeromskiego 29, Warszawa
Dostępność: poniedziałki 8:00 – 18:00, wtorek – piątek 8:00 – 16:00
Spotkania autorskie: poniedziałki 5, 12, 19 i 26 maja 2025 r. – godz. 16:00 (miejsce spotkania: 1 piętro przy windzie)

Serdecznie zapraszam na wystawę moich prac do Ratuszu Bielany. Wystawa wisi w głównym hallu ratusza na pierwszym, drugim i trzecim piętrze przy windach. Wszystkie piętra wystawowe są dostępne poprzez główną klatkę schodową.

O asamblażach: Punktem wyjścia dla moich prac są zwyczajne, codzienne przedmioty i związane z nimi wspomnienia. Pozornie rzeczy te nie mają ze sobą nic wspólnego, ale każdą z nich można wziąć w ręce. Dłoń pamięta obłości, kształty, faktury, a dotyk przywołuje refleksje, których korzenie sięgają czasów dzieciństwa.

Są tu przedmioty pochodzące z natury: kamienie, piasek, patyki, liście, kwiaty, pióra… i te wytworzone przez człowieka jak zdjęcie, kufel, kromki chleba, pędzle, listy… Im bliżej natury, tym opowieść jest głębsza i bardziej wielowątkowa. Jako materiał wykorzystuję również litery.

Realizując pomysł często idę za tym, co pojawia się w trakcie. Zdarza się, że nowa praca dojrzewa długo, przymierzam, robię zdjęcia, porównuję. Obraz zazwyczaj prowadzi do pojęcia, słowa–klucza, często odległego od wyjściowego przedmiotu.

Kiedyś okrągły kamyk był tylko ciekawym kształtem. Teraz, gdy patrzę na niego oczami osoby dorosłej, nabiera nowego znaczenia. Wraz z upływem czasu dobrze znane przedmioty obrazują nowe historie. Życiowe doświadczenia i świadomość upływu czasu zmieniły perspektywę powodując, że proste rzeczy stały się metaforą istnienia.

Mając wiele prac widzę, jak odnoszą się one do różnych okresów życia człowieka i jego zachowań: czasu narodzin i wczesnego dzieciństwa, czasu tworzenia związków, wyzwań dorosłego życia, skłonności do kolekcjonowania rzeczy, czy relacji z przyrodą. Zestawienie pokrewnych tematycznie prac z różnego okresu pozwala uchwycić, uniwersalny charakter opowieści, jaką ten cykl buduje.

Patrząc na swoje asamblaże czuję spokój. Dzięki nim odkrywam zasady, zgłębiam porządek świata i próbuję zrozumieć jakie jest w nim moje miejsce.

Obecnie cykl liczy ponad 40 prac i nadal się rozrasta. Wszystkie mają ujednolicony format 50 x 50 cm. Równolegle do budowania kompozycji tworzę opis, czasem wiersz. Tytuły prac zawierają numer kolejny, nazwę przedmiotu-inspiracji i końcowe słowo-klucz.

Moje asamblaże trzykrotnie brały udział w wystawach pokonkursowych Ogólnopolskiego Konkursu „Kolaż – Asamblaż” w Olkuszu w 2018, 2019 i 2023 roku. Asamblaż Most pozostał w kolekcji Kolekcji Sztuki Współczesnej Biura Wystaw Artystycznych w Olkuszu.

O asamblażach opowiadam w cyklu artykułów publikowanych w magazynie wnętrzarskim Living Room, a w wersji dłuższej na blogu.

O trzech kromkach chleba.

(Z dedykacją dla sąsiadki Beatki, która zmusiła mnie do wyciągnięcia tej historii na światło dzienne po latach od jej wydarzenia się i kolejnych od jej napisania.)

Brakowało mi kilka metrów do wejścia do domu, gdy na drzwiach, które zaraz miałam otworzyć, wylądowała sroka z kromką chleba w dziobie. Bijąc skrzydłami, przez chwilę balansowała wczepiona pazurami w prawie niewidoczną krawędź. Nie udało jej się złapać równowagi, upuściła chleb i odleciała. Zrobiło mi się jej szkoda, odrzuciłam chleb na trawnik, żeby mogła po niego wrócić.

Niedługo później, idąc osiedlową ścieżką, usłyszałam intensywny skrzek i łopot skrzydeł. Kawka z czymś dużym w dziobie uciekała przed gromadą innych rozzłoszczonych ptaków. Pogoń dopadła ją akurat w takim miejscu, że upuściła swój łup tuż przede mną. To znów był chleb. Nie przejęłam się tym specjalnie, czasem na osiedlu zdarzają się takie ptasie kłótnie.

Ale podobne zdarzenie zdarzyło się jeszcze raz. Tym razem gdzieś z wysoka niosło się krakanie. Podniosłam wzrok w górę na rosnącą przy alejce topolę. Wrony, które siedziały wysoko na czubku drzewa, wyglądały na bardzo czymś poruszone. Trzecia kromka chleba omal nie spadła mi na głowę. I to wszystko wydarzyło się w ciągu jednego miesiąca!

Zachowanie tych ptaków nie było normalne!

Już pierwsza sroka zachowała się dziwnie, przecież mogła wygodnie usiąść na daszku wyżej. Jakby chciała być pewna, że zwrócę na nią uwagę. I to powtórzenie trzy razy! Gdyby to była bajka, miałabym w ręku trzy kromki chleba. W bajce mogłabym taką kromką poczęstować staruszkę, która prosi o coś do zjedzenia, a potem odwdzięcza się niespotykanym darem…

Zostałam z poczuciem, że coś przegapiłam, że czegoś nie zrozumiałam. O co tym ptaszyskom chodziło? To jakiś znak? Wiadomość? Ale jak ją odczytać? Stałam się czujna. Czy to, na co patrzę, jest tym co widzę? Obserwowałam ptaki. Ale nic więcej się nie zdarzyło.

Upłynęło dużo czasu zanim pojęłam, że jeśli jest to znak specjalnie dla mnie, to moc jego odczytania jest tylko we mnie. A jeśli to były trzy dary? A ja je tak bezmyślnie pozostawiłam na trawniku? Przypomniały mi się kolejne bajki. Zawsze jest jakaś druga szansa, tylko trzeba włożyć w to więcej pracy.

Nad czym mogę pracować ? Czemu mam się przyjrzeć? Jakie są moje talenty?

Na pewno umiem obserwować. To moc introwertyka, który pozostając w bezruchu, widzi więcej, dostrzega szczegóły. Potrafię narysować lub namalować to, co widzę. Często przy okazji układa mi się z tego jakaś historia. Gdyby połączyć to w całość? Dostrzegam magię w codzienności, nadaję jej malarską formę i opowiadam o tym historię.

Logika podpowiada, że przydałby się odbiorca, czytelnik, drugi człowiek. Ale nic z tego. Równolegle do twórczych talentów posiadam cały wyrafinowany system trzymania ludzi na dystans. W sytuacjach towarzyskich zachowuję ostrożność i jeśli tylko mogę unikam przypadkowych kontaktów.

A jednak… Bez drugiego człowieka, bez odbiorcy, moje talenty są bezużyteczne. Żeby trzy kromki chleba zamieniły się w dar, muszę pokonać wewnętrzny lęk przed drugim człowiekiem. Zaryzykować. Być obecną. Zaangażować się. Działać.

Iwona Piszczelska

Wystawa MIĘDZY ŚWIATŁEM A CIENIEM w Galerii Krużganek w Warszawie /2025

GRUPA TRZY BARWY: Iwona Piszczelska, Joanna Adamek, Ryszarda Łucja Jagielska, Barbara Golimowska
Miejsce: Galeria Krużganek, ul. Dewajtis 3, wejście A, Warszawa
Ekspozycja: 13 kwietnia – 31 maja 2025 r.
Wstęp wolny: codziennie w godz. 8:00 – 20:00
Wernisaż i recital: 13 kwietnia godz. 16:00
Wystąpiły: Marta Pill i Anna Pill-Pietkiewicz: M. Karłowicz “Mów do mnie jeszcze”,Georges Bizet aria z opery Carmen pt. “Près des remparts de séville”

O WYSTAWIE

Temat wystawy sprowokował nas do zadania sobie szeregu pytań: Czym jest dla mnie światło, a czym cień? Czy chodzi o światło wewnętrzne czy światło odbite? Czy światło i cień są nierozłączne? Czy cień to ciemność? Jaki kolor ma światło? Jaki kolor ma cień? Czy potrzebujemy światłości i ciemności w równym stopniu? To był nasz punkt wyjścia do szeregu rozmów, w trakcie których okazało się, że postrzegamy te tematy zarazem podobnie i zupełnie inaczej. Nasze różnorodne podejścia do tematu odzwierciedlają się w sposobie naszego malowania.

O GRUPIE TRZY BARWY

Wszystkie mieszkamy na Bielanach w Warszawie. Grupa powstała w 2014 roku. Wyrosła z marzenia o udziale w wystawie w Paryżu, co udało się zrealizować w 2018 r. Należymy do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików, do Koła Plener Stowarzyszenia Architektów Polskich i do Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków. Działając razem mamy więcej odwagi, dynamiki, pomysłów oraz wsparcia. Bierzemy udział w wystawach, dyskutujemy o sztuce i snujemy plany na przyszłość. Każda z nas jest inna. Twórczość Iwony Piszczelskiej to droga poznania. Prace Joanny Adamek to opowieść o przestrzeni. Obrazy Barbary Golimowskiej to kontemplacja przyrody. Malarstwo Ryszardy Łucji Jagielskiej to szukanie światła i Światła.

Działając jako grupa, TWORZYMY RAZEM WIĘCEJ ŚWIATŁA, NIŻ KAŻDA Z NAS OSOBNO.

Z a p r a s z a m y n a w y s t a w ę !

Wystawa ASAMBLAŻE w Pałacu Zamoyskich w Warszawie / 2025

17 – 22 luty 2025 r.
Organizator: Koło „Plener” Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP)
Miejsce ekspozycji: Pałac Zamojskich, Sala Lustrzana, ul. Foksal 2
Wernisaż: 17 lutego, godz. 18:00

O asamblażach:
Punktem wyjścia dla moich prac są zwyczajne, codzienne przedmioty i związane z nimi wspomnienia. Pozornie rzeczy te nie mają ze sobą nic wspólnego, ale każdą z nich można wziąć w ręce. Dłoń pamięta obłości, kształty, faktury, a dotyk przywołuje refleksje, których korzenie sięgają czasów dzieciństwa.

Są tu przedmioty pochodzące z natury: kamienie, piasek, patyki, liście, kwiaty, pióra… i te wytworzone przez człowieka jak zdjęcie, kufel, kromki chleba, pędzle, listy… Im bliżej natury, tym opowieść jest głębsza i bardziej wielowątkowa. Jako materiał wykorzystuję również litery.

Realizując pomysł często idę za tym, co pojawia się w trakcie. Zdarza się, że nowa praca dojrzewa długo, przymierzam, robię zdjęcia, porównuję. Obraz zazwyczaj prowadzi do pojęcia, słowa–klucza, często odległego od wyjściowego przedmiotu.
Kiedyś okrągły kamyk był tylko ciekawym kształtem. Teraz, gdy patrzę na niego oczami osoby dorosłej, nabiera nowego znaczenia. Wraz z upływem czasu dobrze znane przedmioty obrazują nowe historie. Życiowe doświadczenia i świadomość upływu czasu zmieniły perspektywę powodując, że proste rzeczy stały się metaforą istnienia.

Mając wiele prac widzę, jak odnoszą się one do różnych okresów życia człowieka i jego zachowań: czasu narodzin i wczesnego dzieciństwa, czasu tworzenia związków, wyzwań dorosłego życia, skłonności do kolekcjonowania rzeczy, czy relacji z przyrodą. Zestawienie pokrewnych tematycznie prac z różnego okresu pozwala uchwycić, uniwersalny charakter opowieści, jaką ten cykl buduje.

Patrząc na swoje asamblaże czuję spokój. Dzięki nim odkrywam zasady, zgłębiam porządek świata i próbuję zrozumieć jakie jest w nim moje miejsce.

Obecnie cykl liczy ponad 40 prac i nadal się rozrasta. Wszystkie mają ujednolicony format 50 x 50 cm. Równolegle do budowania kompozycji tworzę opis, czasem wiersz. Tytuły prac zawierają numer kolejny, nazwę przedmiotu-inspiracji i końcowe słowo-klucz.

Moje asamblaże trzykrotnie brały udział w wystawach pokonkursowych Ogólnopolskiego Konkursu „Kolaż – Asamblaż” w Olkuszu w 2018, 2019 i 2023 roku. Asamblaż Most pozostał w kolekcji Kolekcji Sztuki Współczesnej Biura Wystaw Artystycznych w Olkuszu.

O asamblażach opowiadam w cyklu artykułów publikowanych w magazynie wnętrzarskim Living Room, a w wersji dłuższej na blogu.

Liścioteka – wystawa ZPAMiG w Warszawie

4 grudnia 2024 r. – 20 stycznia 2025 r.
Organizator: Związek Polskich Artystów Malarzy i Grafików
Miejsce ekspozycji: Galeria Wyższej Szkoły Zarządzania – Szkoły Wyższej, ul. Siedmiogrodzka 3A
Spotkanie z artystami: 9 grudnia 2024 r. godz. 18:00

Dwudziestu siedmiu artystów prezentuje czterdzieści jeden prac opartych na motywie liścia. Mam przyjemność prezentować cztery asamblaże i jedną opowieść.

W drodze – 56. Międzynarodowa Wystawa Twórczości Architektów w Warszawie

11 – 22 listopada 2024 r.
Organizator: Koło „Plener” Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP)
Miejsce ekspozycji: Pałac Zamojskich, Sala Lustrzana, ul. Foksal 2
Wernisaż: 12 października o godz. 18:30

Na wystawie pt „W drodze” można było zobaczyć różnorodną kolekcję prac, w których artyści badali temat metafizycznych i dosłownych życiowych wędrówek. Uczestnicy zaprezentowali pełne przemyśleń dzieła, w których próbowali uchwycić istotę podróży, eksploracji i ludzkiego ducha. Wystawa będzie obejmowała różnorodne media, w tym malarstwo, grafikę, rzeźbę, tkaninę artystyczną, fotografię i asamblaż.

Koło Plener, założone w 1969r. , jest częścią Warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich i zrzesza architektów z pasją do sztuki i malarstwa.

Artyści: Joanna Adamek, Marine Alexandre, Ania Andraczke, Marcin Barański, Ariane Boviatsis, Beata Bejtman- Kuźmienko, Małgorzata Brodzikowska- Pionnier, Krzysztof Bielecki, Bartek Biełyszew, Claire Roman- Soulier, Patrice Dalix, Damien Déchelette, Martine Delaleuf, Jean Michel de Monès Del Pujol, Ingeborg Egner, Freymark Fero, Jan Fiszer, Elisabeth Galinski, Jerzy Galinski, Pohl Göran, Barbara Golimowska, Matthias Gröne, Krystyna Guranowska -Stolarz, Wiktoria Guzelf, Janina Jabłecka, Ryszarda Łucja Jagielska, Urszula Krzyżanowska, Włodzimierz Karczmarzyk, Elena Daniela Lazar, Marina Nicolaev, Malgorzata (Margot) Montenoise, Barbara Obrębska-Mikler, Michał Ostaniewicz, Joanna Pasynkiewicz, Ewa Pietrzak, Iwona Piszczelska, Silja Riethmüller, Malena Romaniuk- Raczko, Andrzej Strzelczyk, Barbara Szyszko, Barbara Targowska, Janusz Targowski, Monika Trochym-Cynke, Ewa Wasiutyńska, Renata Zambrzycka, Jim Norbert Zimmermann

Wystawa Wielki Błękit w Radziejowicach

17 października – 15 listopada 2024 r.
Organizator: Warszawskie Stowarzyszenie Plastyków
Miejsce ekspozycji: Dom Pracy Twórczej Pałac w Radziejowicach
Wernisaż: 17 października 2024 r. godz. 19:00

Pozwolę sobie zacytować opis tego wydarzenia ze strony Stowarzyszenia: Dużo radości, wzruszeń, dumy, a przede wszystkim bardzo dużo błękitu, towarzyszyło wernisażowi wystawy „Wielki błękit”. Ten niebiański kolor pojawił się zarówno w prezentowanych pracach, jak też w kreacjach artystów i gości. Wisienką na torcie był koncert na skrzypce i fortepian muzyków Zuzanny Pietrzak i Jana Pietkiewicza.

Na wystawie prezentuję obraz „Niebieski pokój”.

Wystawa ZPAMiG – Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa w Warszawie / 2024

3 października 2024 r. – 5 stycznia 2025 r.
Organizator: Związek Polskich Artystów Malarzy i Grafików
Miejsce ekspozycji: GALERIA 2 PIĘTRO, Klub Dowództwa Garnizonu Warszawa, Al. Niepodległości 141A
Wernisaż: 3 października godz. 18:00

Z okazji 40 lecia istnienia i działalności ZPAMiG-u w ekspozycji bierze udział 56 twórców.

Na wystawie prezentuję obraz „Dojrzewanie”. Wystawa trwa do 5 stycznia 2025 r.

Artyści biorący udział w wystawie: Agnieszka Adam, Joanna Adamek, Maria Baster-Grząślewicz, Maria „J” Białousz, Elżbieta Bogusławska, Anna Boszko, Małgorzata Burcicka-Kozieł, Katarzyna Chodyń-Semczuk, Ryszard Chojnowski, Wiesława Czarnecka-Koźlik, Helena Czerska, Emilia Czyż-Kędzierska, Irena Filipowicz, Maka Gadowska, Danuta Glińska, Barbara Golimowska, Anna Grzybowska, Justyna Harris, Ryszarda Łucja Jagielska, Agnieszka Jasionowska, Maja Kierzkowska, Kajetan Kreutz-Majewski, Jerzy Krzysztoporski, Adam Kunikowski, Waldemar Kusal, Krzysztof Łaźny, Anna Łącka, Maria Macięga, Wiktoria Mikulska, Elżbieta Musiał, Iwona Nielubowicz, Danuta Niklewicz, Jolanta Noga, Janina Olczak, Michał MOST Ostaniewicz, Klaudia Osytek, Elżbieta Owczarek, Roma Pejda, Zofia Piotrowska, Iwona Piszczelska, Magdalena Piwko-Chudzik, Urszula Poncyljusz, Danuta Popławska, Katarzyna Poszwińska, Olga Prokop-Miśniakiewicz, Anna Przybyszewska, Teresa Radomyska-Kusal, Krystyna Rafalska, Piotr Rembieliński, Krzysztoff Skain May, Krzysztof Skrętowski, Woytek Smółkowski, Hanna Szoll, Barbara Trojanowska, Halina Truszczyńska, Szymon Węgorzewski

Relacja z wystawy w Paryżu

8 – 12 października 2024 r.
„JUEX” – 88^e Salon International
Organizator: francuskie koło architektów – artystów: Ligne et Couleur Paris
Miejsce ekspozycji: Mairie du 5^e arrondissement, 21 place du Pantheon, Paris

W wystawie zorganizowanej w Paryżu przez francuskie stowarzyszenie malujących architektów wzięło udział kilkadziesiąt osób, w tym goście z Włoch, Niemiec, Anglii, Węgier, Rumuni, Szkocji i Polski. Polscy uczestnicy wystawy to: Iwona Piszczelska (praca „Wyścig z czasem”), Joanna Adamek, Ryszarda Łucja Jagielska, Barbara Golimowska, Urszula Krzyżanowska, Anna Andraczke, Janusz Targowski i Renata Zambrzycka.

Drzewo życia – wystawa Grupy Trzy Barwy w Dobrym Miejscu w Warszawie / 2024

Serdecznie zapraszam na wystawę

DRZEWO ŻYCIA

prezentowaną przez Grupę Trzy Barwy w składzie:

Iwona Piszczelska, Barbara Golimowska, Ryszarda Łucja Jagielska i Joanna Adamek

w Galerii Krużganek
Katolickiego Centrum Kultury „Dobre Miejsce”
w Warszawie przy ul. Dewajtis 3 (wejście A)

Wystawa trwa od 24 marca do 11 maja 2024 r.

Poniżej fotorelacja z wernisażu w dniu 24 marca 2024 r. godz. 16:00

„Drzewo życia” to wystawa Joanny Adamek, Ryszardy Łucji Jagielskiej, Iwony Piszczelskiej i Barbary Golimowskiej, tworzących razem Grupę Trzy Barwy.

Myśląc o wspólnej wystawie szukałyśmy jednego motywu, czegoś, co każdą z nas porusza, co jest ważne. Twórczość odgrywa różne role w naszym życiu. Każdą z nas co innego fascynuje, porusza, inspiruje. Jak więc znaleźć ten wspólny mianownik? Jak spowodować, by wystawa była całością?

Przecież jesteśmy tak różne…

Okazało się, że jest motyw, który przewija się w twórczości każdej z nas. Wszystkie mamy w portfolio obrazy drzew malowane z natury w plenerze. Przebywanie w sąsiedztwie drzewa jest kojące, tworzy się relacja pomiędzy nim a twórcą… Ale czym to drzewo jest? Dla artysty? Dla człowieka?

Tak pojawił się pomysł na tytuł wystawy „Drzewo życia”. Każda z nas stanęła przed wyzwaniem namalowania obrazu inspirowanego tym tematem i zmierzenia się z jego symboliką. Świadomie zrezygnowałyśmy z próby opisu, czym ono jest, indywidualnie interpretując symbol Drzewa Życia za pomocą obrazu oraz zostawiając miejsce dla interpretacji odbiorcy.

I tak dla Iwony obraz „Drzewo czterech pór roku” stał się metaforą zwykłego ludzkiego życia, które najpiękniejsze jest, gdy łączy wszystkie pory roku.

Obraz Łucji „Płonące drzewo życia – S.O.S. dla Ziemi” w świetle wydarzeń współczesnego świata jest ostrzeżeniem dla ludzkości, wezwaniem do opamiętania.

„Drzewo” Joanny  stanowi sumę spostrzeżeń odzwierciedlających nastrój, stany emocjonalne, reakcje na wydarzenia, uważność na szczegóły, zmianę.

Dla Barbary „Drzewo życia” to odniesienie do nieustannego wzrostu oraz czerpania z mocy Przedwiecznej Siły.

Praca nad przygotowaniem wystawy uświadomiła nam, że działając jako grupa też jesteśmy jak drzewo o wspólnym pniu i wielu gałęziach. Wszystkie mieszkamy na Bielanach w Warszawie. Grupę stworzyłyśmy w 2014 roku. Wyrosła z marzenia o udziale w wystawie w Paryżu, co udało się zrealizować w 2018 r. Należymy do Związku Artystów Malarzy i Grafików, do Koła Plener Stowarzyszenia Architektów Polskich i do Warszawskiego Stowarzyszenia Plastyków. Działając razem mamy więcej odwagi, dynamiki, pomysłów oraz dużo wzajemnego wsparcia. Bierzemy udział w wystawach, dyskutujemy o sztuce i snujemy plany na przyszłość.

Do 13 maja trwa wystawa Grupy Trzy Barwy / 2024

Serdecznie zapraszam na wystawę

DRZEWO ŻYCIA

prezentowaną przez Grupę Trzy Barwy w składzie:

Iwona Piszczelska, Barbara Golimowska, Ryszarda Łucja Jagielska i Joanna Adamek

w Galerii Krużganek
Katolickiego Centrum Kultury „Dobre Miejsce”
w Warszawie przy ul. Dewajtis 3 (wejście A)

Wernisaż: 24 marca (niedziela) o godz. 18:00

Wystawa trwa od 24 marca do maja 2024 r.

Więcej informacji o wystawie na stronie Galerii: TUTAJ

Wystawa Das Ding & Seine Poetic w Stuttgarcie / 2024

Wysatwa Das Ding & Seine Poetic / Rzecz i jej poetyka
11 – 26 kwietnia 2024 r.
Organizator: Ligne et Couleur Stuttgart
Miejsce ekspozycji: Rathaus Stuttgart, Marktplatz 1
Wernisaż: 11 kwietnia 2024 r., godz. 17:00

Wystawie towarzyszy pamiątkowy KATALOG

Foto: Renata Zambrzycka